Po raz pierwszy w naszym kraju wykonano jednoczasową operację przeszczepienia serca i nerki. Stało się to w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu. Jednoczasowe przeszczepienia wykonuje się rzadko, choć zapotrzebowanie jest duże. W USA wykonuje się jedynie około 150 takich operacji rocznie. 27 kwietnia Fabian Pogorzelec wraz z tatą i ciociami z fundacji leci do Stanford, gdzie przejdzie skomplikowaną operację serca. Operacja otworzy mu drogę do przeszczepu wątroby, który jest Przeszczep serca to operacja, w trakcie której zdrowe serce dawcy zastępuje chory organ biorcy. Zabieg ten jest zwykle wykonywany, gdy wszystkie inne dostępne metody leczenia pacjenta nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Stan osoby chorej szybko pogarsza się, powodując niewydolność serca. Wycięcie wątroby Usunięcie zmiany wątroby: Terapeutyczna przeznaczyniowa operacja przegrody serca: Odległy przeszczep płata skórno-powięziowego Limfocyty T są też odpowiedzialne za wywoływanie reakcji przeszczep przeciwko chorobie (ang. graft-versus-leukemia/tumor – GvL/GvT) i przeszczep przeciwko gospodarzowi (graft-versus-host – GvH). OPIS METODYpoczątek strony. Informacje ogólne. W Polsce HCT wykonuje się w wyspecjalizowanych ośrodkach posiadających akredytację Nas dzisiejszej konferencji prasowej w Zabrzu lekarze poinformowali, że 21-letni Rafał wkrótce opuści szpital. Oznacza to, że pomyślnie przeszedł jednoczesny przeszczep obu płuc i wątroby. – To był przeszczep ogromnego ryzyka, ale na razie wszystko jest dobrze – zapewnia prof. Mariusz Kuśmierczyk. Na pilny przeszczep serca w szpitali pediatrycznym WUM czeka trzeci, tym razem 15-letni pacjent z tzw. zespołem Epsteina. To wada wrodzona powodująca nieprawidłową budowę zastawki trójdzielnej. K7Hup. przeszczep - tkanka, narząd lub proteza z tworzywa sztucznego, przeznaczone do wszczepienia w miejsce tkanek uszkodzonych, zmienionych lub brakujących (transplantacja). Najczęściej przeszczepiane są narządy tj. nerki, serce, trzustka, tkanki (kość) lub komórki. Przeszczep może być: Przyjęcie przeszczepu zależy od warunków pobrania, przechowywania i konserwacji, poprawności techniki operacyjnej oraz stopnia zgodności tkankowej dawcy i biorcy przeszczepu . Przeszczepianie narządów narządów, transplantacja (z łac. transplantare – szczepić i plantare – sadzić) – przeszczepienie narządu w całości lub części, tkanki lub komórek z jednego ciała ... XX wiek – satelitarna telewizja międzykontynentalna 1964 - ostateczne wyjaśnienie statusu hipotezy continuum 1967 – pierwszy przeszczep serca 1969 – lądowanie na Księżycu 1970 – teoria chaosu 1971 – kuchenka mikrofalowa 1972 ... Zespół nabytego niedoboru odporności podczas stosunku płciowego . Możliwe jest także zakażenie przez transfuzję krwi , podczas dializ , przeszczepów , zabiegów chirurgicznych i przyjmowanie preparatów krwiopochodnych (zdarza się to obecnie bardzo ... Transfuzja krwi Chagasa opóźniony odczyn hemolitycznyplamica poprzetoczeniowa małopłytkowaprzeciążenie żelazem (szczególnie u wielokrotnych biorców)GvHD – choroba "przeszczep przeciwko biorcy". Transfuzja krwi a religia Świadkowie Jehowy obecnie odmawiają przyjęcia transfuzji ... Wirusowe zapalenie wątroby typu B dożywotnio zdyskwalifikowana jako krwiodawca oraz potencjalny dawca wątroby. Pozostałe narządy mogą być przeszczepiane tylko osobom uprzednio zarażonym tym wirusem (nie przeszczepia się np. nerki ... Grupy krwi obronną organizmu ( aglutynację - sklejenie krwinek), prowadząc do poważnych powikłań, ze zgonem włącznie. przeszczep — podobnie jak w czasie transfuzji konieczne jest zapewnienie zgodności grup ... E. Donnall Thomas z Josephem Murrayem , otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny za badania nad przeszczepem szpiku kostnego jako metodą leczenia białaczki .Przypisy↑ The Nobel Prize in Physiology ... 19 lutego stacja orbitalna Mir została wyniesiona na orbitę . 1999 – po raz pierwszy przeprowadzono przeszczep nerki i płata wątroby od żywego dawcy. 2002 – odbył się pierwszy ... 26 stycznia wkroczyła do Wadowic . 1955 – premiera filmu Pokolenie . 1966 – pierwszy w Polsce udany przeszczep narządu – nerki . 1982 – Sejm uchwalił Kartę Nauczyciela . 1984 – Sejm uchwalił ... 28 listopada Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie . 1984 – docent Wiesław Jędrzejczak przeprowadził pierwszy w kraju przeszczep szpiku kostnego od spokrewnionego dawcy. 1990 – Wrocław jako drugie miasto po ... Autor: Lekarz Magdalena Romanowicz Do tej pory pacjenci cierpiący na mukowiscydozę w krańcowym stadium niewydolności płuc z jednoczesną marskością wątroby byli traktowani jako niezbyt dobrzy kandydaci do przeszczepu płuca, głównie z powodu dużej śmiertelności wynikającej z niewydolność i wątroby jaka miała miejsce po operacji. W kwietniu 1989 roku rozpoczęto nową strategie leczenia polegającą na łączeniu przeszczepu płuco- serca lub przeszczepu płuca i wątroby u wyżej wymienionych pacjentów. W czasie od czerwca 1990r. do marca 1995r. do połączonej transplantacji zakwalifikowano 25 pacjentów. 9 z nich zmarło w oczekiwaniu na zabieg, a 10 (5 kobiet i 5 mężczyzn) zostało poddanych jednej z poniższych procedur: przeszczepu płuco-serca-wątroby (n=5), przeszczepu obu płuc i wątroby (n=3), przeszczepu obu płuc uzyskanych z podziału lewego płuca i przeszczepu fragmentu wątroby (n=1). Biorcy przeszczepu byli w wieku od 10 do 24 lat. Wszyscy pacjenci byli nosicielami lekoopornych bakterii Pseudomonas, a u 3 z nich stwierdzono dodatkowo nosicielstwo Pseudomonas cepaceia, a u dwóch z nich Aspergillus. Wszyscy pacjenci cierpieli na ciężką marskość wątroby z nadciśnieniem wrotnym. 4 pacjentów miało w wywiadzie epizod krwawienia z żylaków przełyku, z czego 2 miało założone przetoki wrotno- systemowe. Operacja była przeprowadzona jako 2- stopniowa procedura, zabieg na otwartej klatce piersiowej był ukończony przed rozpoczęciem fazy brzusznej. Pomosty naczyniowe sercowo- płucne były zastosowane u wszystkich pacjentów ze względu na zły stan ogólny. Leczenie immunosupresyjne, podobnie jak w przypadku izolowanego przeszczepu płuc, składało się z azatiopryny, cyklosporyny i prednizonu. Ogólnie stwierdzono 2 zgony okołoperacyjne: jeden z powodu niewydolność wątroby, drugi niewydolności płuc. Przez pierwsze 3 miesi±ce po transplantacji infekcja płuc była najczęstszą przyczyną śmierci pacjentów. Do innych komplikacji zaliczono stenozę tchawicy (n=1); stenozę oskrzeli (n=1); zwężenie dróg żółciowych (n=2) i ciężkie wodobrzusze [n=3]. U wszystkich leczenie powiodło się. Zarastaj±ce zapalenie oskrzelików rozwinęło się u 3 pacjentów; z czego u dwóch z nich zostało ono ustabilizowane za pomoą FK506, a trzeci pacjent poddany został retransplantacji 38 miesięcy później i ostatecznie zmarł z powodu krwawienia. Statystyczne przeżycie wyniosło 70% po pierwszym roku obserwacji i pozostało niezmienione przez 3 kolejne lata. Znacz±ce polepszenie funkcjonowania zaobserwowano u wszystkich pacjentów. Wszyscy pacjenci zakwalifikowani do przeszczepu mieli przewlekłą niewydolność płuc i zaawansowaną marskość wątroby. Wniosek: Przeszczep płuc i wątroby może być przeprowadzony z zadowalającym rezultatem. Ogólne informacje: Mukowiscydoza (CF) jest chorobą genetyczną dotyczącą 5% populacji. Charakteryzuje się uogólnionym zaburzeniem transportu elektrolitów i zaburzonym wydzielaniem białek w gruczołach zewnątrz płuc, niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki z zaburzeniem wchłaniania i cukrzycą często występuj± u pacjentów z Pomimo pojawienia się nowych leków takich jak trifosforan uridyny, deoksyrybonukleaza i amylorid przewidywana dlugo¶ć życia wynosi około 50% w wieku 30 W momencie stwierdzenia infekcji oskrzelowo- płucnej większość pacjentów z CF umrze z powodu zaawansowanej rozstrzeni oskrzeli spowodowanej obecności± gęstej wydzieliny płucnej. Wielopłatowa marskość wątroby zdarza się u 5% do 15% pacjentów z CF3. Zwykle rozpoczyna się w w pierwszej dekadzie życia i może prowadzić do wykształcenia nadciśnienia wrotnego, hypersplenii i krwawienia z żylaków Dla tych pacjentów przeszczep wątroby jest jedyną efektywną opcją leczenia, wydłużającą przeżycie i poprawiającą jakość życia. Do dnia dzisiejszego orzeczenie o znacznej redukcji tkanki płucnej, powstrzymywała wiele zespołów medycznych od podjęcia decyzji o przeszczepie wątroby, ponieważ tylko połączona wymiana nieodwracalnie zniszczonych płuc i wątroby mogły zaoferować nadzieję na wydłużone poniższym opisie badania dokonano analizy rezultatów połączonej transplantacji płuc i wątroby u pacjentów, u których stwierdzono CF w krańcowym stadium niewydolności wątroby i płuc. Metody: Krytyczny stan pacjentów był określony jako:1. częstsze hospitalizacje z powodu infekcji płuc i znaczna utrata życiowej pojemno¶ci płuc2. powikłania wynikaj±ce z obecności nadciśnienia wrotnego, takie jak krwawienia z żylaków przełyku3. niedożywienie pomimo odżywiania dojelitowego4. konieczność nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej dodatnim ciśnieniem z powodu ciężkiej hypotensji i hyperkapnii, także jako zabieg pomostowy do transplantacji płuc5, i zagrażaj±ce życiu płucne i wątrobowe komplikacje takie jak odma, krwioplucie lub ciężkie krwawienia z przełyku. Wszyscy pacjenci zakwalifikowani do połączonej procedury mieli znacznie upośledzoną funkcję płuc. U wszystkich pacjentów stwierdzono krańcowe stadium niewydolności wątroby, z ciężkim wodobrzuszem, nadciśnieniem wrotnym, żylakami przełyku widoczymi w badaniu endoskopowym. Jeden pacjent miał zespół wątrobowo- płucny z ciężką hipokalemią, 35% przeciekiem wewnątrzpłucnym pomimo dobrych wyników spirometrii. W badaniu mikrobiologicznym próbek plwociny wyhodowano głównie gatunki Pseudomonas. Potencjalni kandydaci zostali poddani badaniu w celu identyfikacji względnych przeciwwskazań do transplantacji, które obejmowały: zły stan ogólny, niedożywienie, dysfunkcję nerek. Ustabilizowana cukrzyca, operacje na klatce piersiowej w wywiadzie [lobektomia, pleurodeza] i kolonizacja zatok lub układu oddechowego nie sę przeciwwskazaniem do operacji. Charakterystyka dawców: Dawcy zostali wybrani na podstawie standardowych kryteriów dla przeszczepów płuco- serca lub płuc lub wątroby. Za szczególnie istotne czynniki uznano: dobrą funkcję płuc określoną jako przynajmniej 150 mmHg ciśnienia parcjalnego tlenu krwi tętniczej przy oddychaniu 40% tlenem, właściwy dobór wymiarów organów, prawidłowe zdjęcie klatki piersiowej, negatywne wyniki badań na obecność wirusa HIV, HBV, HCV, zgodność w głównych grupach ABO, brak historii choroby płuc w wywiadzie, negatywne wyniki barwienia plwociny metodą Grama i krótki czas mechanicznej wentylacji. Pod względem statusu palenia papierosów tylko ciężki nałóg w wywiadzie wykluczał możliwo¶ć pobrania organów. Je¶li zabieg nie był przeprowadzony w trybie pilnym, organ dawcy nosiciela cytomegalowirusa nie był przeszczepiany zdrowemu płuco- serca została przeprowadzona u pierwszych 5 pacjentów, z czego u 4 z nich dokonano przeszczepu pełnowymiarowej w±troby, a u jednego pacjenta przeszczepiono tzw. zredukowany fragment wątroby (w celu osiągnięcia zgodności pod względem rozmiaru). Immunosupresja: Pooperacyjna immunosupresja opierała się na standardowym trójlekowym schemacie charakterystycznym dla izolowanego przeszczepu płuc- azatiopryna 2-3 mg/ kg razem z 3 dawkami globuliny antytymocytarnej i metylprednizonu (1mg w dniu operacji i mg 3 razy dziennie w ci±gu pierwszych 24h). Następnie przez kolejne 8 dni nie podawano sterydów. Po czym przywracano ich stosowanie w dawce 1mg/kg/ dzień. Dawka ta była stopniowo zmniejszana w ci±gu kolejnych 6 miesięcy do mg/kg/dzień. Cyklosporyna podawana dożylnie ( mg/kg/dzień) przez 8 dni (dawki dostosowane w zależności od stopnia wydolności nerek i stężenia cyklosporyny w surowicy krwi). Doustna cyklosporyna była stosowana w celu utrzymania stałego jej poziomu w granicach 150- 250 mg/ml surowicy krwi. Epizody ostrego odrzucenia przeszczepu płuc kontrolowane były przy pomocy dożylnej dawki metylprednizonu w bolusie (15mg/kg przez 3 dni) dla odrzucenia w stopniu I lub Globulina antytymocytarna była dołączana do schematu w przypadku przetrwałego odrzucania w stopniu I lub II lub odrzucania w stopniu II. Okołooperacyjna śmiertelność zdefiniowana jako zgon w ci±gu pierwszych 90 dni po przeszczepie lub przed wypisem ze szpitala wynosiła 20% (2 pacjentów). Jeden z pacjentów miał pierwszorzędową niewydolność przeszczepu wątroby, 5 dni później otrzymał kolejny przeszczep, niestety wkrótce potem zmarł z powodu obrzęku płuc o niejasnej etiologii. Drugi pacjent miał ostre odrzucanie przeszczepu płuc i zmarł pomimo pozaustrojowego natleniania. Przyczyny wczesnych i późnych śmierci s± podane w tabeli 2. Całkowite przeżycie wyniosło 70% w pierwszym roki i pozostało niezmienione przez kolejne 2 lata. Odrzucanie: Epizody odrzucania były częste w ci±gu pierwszych 3 miesięcy po operacji. Epizody odrzucania płuc były czterokrotnie częstsze niż epizody odrzucania wątroby (26 vs 8 epizodów). Za¶ przypadki ostrego odrzucania płuc i wątroby nie były powiązane ze sob± w opisywanym badaniu. Przypadki ostrego odrzucania nie były częstsze u pacjentów z połączonym przeszczepem płuc i wątroby, niż u pacjentów z izolowaną transplantacją płuc. Dyskusja: Od czasu piewszego klinicznego doświadczenia przeszczepu płuco - serca u pacjenta z CF opisano kilka zachęcających wyników podobnych operacji u innych pacjentów z 16- 18 Jednoczesna marskość wątroby i nadciśnienie wrotne występuj u 5% do 15% pacjentów i często s± one uznawane za bezwzględne przeciwskazania do operacji. Krańcowe stadium niewydolności płuc i wątroby u danego pacjenta jest szczególne trudne, zarówno dla leczenia chirurgicznego jak i leczenia pooperacyjnego. W świetle braku organów do przeszczepu i długiej kolejki potencjalnych biorców fakt kwalifikacji omawianej grupy pacjentów jest dyskutowany. Zwykle są oni Ľle odżywieni, z przewlekłą infekcją wielolekoopornymi bakteriami. Ich zły stan kliniczny pogarsza fakt nadciśnienia wrotnego, który grozi potencjalnie śmiertelnymi epizodami krwawienia z żylaków przełyku. Niedrożność jelit grozi z kolei rozdęciem brzucha, a w konsekwencji tego rozwarstwieniem przepony. Wszystkie te problemy mogą znacznie uprzedzić wyniki pół rocznej transplantacji. Jednak pomimo zwiększonego ryzyka około operacyjnego, nasze wyniki statystycznego 70% przeżycia po 3 latach od operacji s± podobne do tych zgłoszonych w przypadku izolowanych przeszczepów płuc u pacjentów z CF, którzy oceniaj± jakość życia jako dobrą. Genetyczne podłoże choroby jest takie, że nawrót choroby w przeszczepionych organach jest wysoce nieprawdopodobny. Artykuł: Środa, 12 września 2018 (08:39) Jednoczesny przeszczep serca i wątroby po raz pierwszy w naszym kraju przeprowadzono w Instytucie Kardiologii w Warszawie. Operowany był 51-letni pacjent z wadą genetyczną, powodująca uszkodzenie mięśnia sercowego. To kolejna tego typu pionierska operacja w naszym ośrodku, w 2017 r. przeprowadziliśmy pierwsze jednoczesne przeszczepienie serca oraz nerki - mówi dyrektor warszawskiego Instytutu Kardiologii prof. Tomasz Hryniewiecki. Takie transplantacje wykonuje niewiele ośrodków w Europie i na całym świecie. Operacja odbyła się 30 sierpnia 2018 r. i trwała 7 godzin (od do drugiej w nocy dnia następnego). Poddany zabiegowi pacjent Marek Wlaź mówi, że po 12 dniach od zabiegu czuje się dobrze i ma nadzieję, że wróci do sprawności fizycznej pozwalającej na normalne funkcjonowanie. Jednoczesny przeszczep serca i wątroby przeprowadzili kardiochirurdzy Instytutu Kardiologii w Warszawie prof. Mariusz Kuśmierczyk, dr Jerzy Lichomski i dr Mateusz Kuć. Uczestniczyli w niej również prof. Krzysztof Zieniewicz i dr hab. Krzysztof Dudek z Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. To oni dokonali przeszczepu wątroby. Kierownik Kliniki Kardiochirurgii i Transplantologii Instytutu Kardiologii w Warszawie prof. Mariusz Kuśmierczyk przyznaje, że jak na tak trudny zabieg, trwał on dość krótko. Wszystko było dobrze zorganizowane. Na sali operacyjnej w pewnym momencie jednocześnie było 20 osób, w tym lekarze różnej specjalnośc" - dodał. Ekspert wyjaśnił, że najpierw przeszczepiono serce, a następnie podłączono pompę pozaustrojowego utlenowania krwi ECMO. Dopiero podczas pracy tej pompy chirurdzy z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego przeszczepili mieliśmy pewności, jak się zachowa nowe, przeszczepione serce po wszczepieniu wątroby, która w pierwszym momencie uwalnia wszystkie toksyny powstające w wyniki tzw. zimnego niedokrwienia, czyli od jej pobrania do wszczepienia. Baliśmy się, czy to nowe serce nie zostanie uszkodzone - wyjaśnił prof. Kuśmierczyk. ECMO (Extracorporeal Membrane Oxygenation) odłączono pacjentowi w drugiej dobie po transplantacji serca i wątroby, kiedy lekarze się upewnili, że obydwa narządy dobrze funkcjonują. Operowany pacjent - pan Marek Wlaź powiedział, że nie miał żądnych wątpliwości co do tego, czy powinien się poddać operacji. Nie było innego wyjścia, nawet przez chwilę nie miałem takiej myśli, żeby wycofać się z tego pomysłu. Przede mną była tylko droga w jedną stronę - dodał. Wlaź opowiadał, że przez wiele lat mógł dobrze funkcjonować, ale w pewnym momencie jego stan zdrowia pogarszał się z każdym miesiącem. Jeszcze pod koniec czerwca tego roku mogłem przejść 400 m, a przed operacją nawet 100 m było dla mnie dużym wyzwaniem - opowiadał. Prof. Mariusz Kusmierczyk wyjaśnił, że pacjent czekał w warszawskim Instytucie od marca 2018 r. na odpowiedniego dawcę, od którego można było pobrać serce i wątrobę. Był niewydolny sercowo i baliśmy się, że w domu może mu się coś stać. Chcieliśmy mieć też pewność, że jest dobrze przygotowany do tej trudnej operacji, nie ma żadnej infekcji, a nerki pracują prawidłowo - dodał. Jednoczesny przeszczep był u tego chorego konieczny z powodu genetyczne uwarunkowanej choroby spichrzeniowej, która powoduje, że brakuje niektórych enzymów w wątrobie i odkładają się substancje uszkadzające mięsień sercowy. Gdy w takiej sytuacji przeszczepimy jedynie serce, to wątroba nadal nie produkuje tych enzymów i nowe serce zostanie uszkodzone - wyjaśniał prof. Kuśmierczyk. Specjalista powiedział, że w przyszłości będzie coraz większe zapotrzebowanie na jednoczesne przeszczepy serca i wątroby, ponieważ przybywa pacjentów w młodym wieku z tzw. jednokomorowym sercem. Polska jest drugim krajem na świecie po Stanach Zjednoczonych, w których operacje się najwięcej noworodków z niedorozwojem lewej komory serca - podkreśla prof. Kuśmierczyk. Kardiochirurdzy u takich dzieci po trzech, czterech operacjach przebudowują serce w taki sposób, że jest ono jednokomorowe, czyli jest jedna komora, natomiast druga nie pracuje, a napływ krwi do płuc jest hydrostatyczny (działa tylko siła grawitacji).To z kolei może z czasem doprowadzić do marskości wątroby, dlatego pacjent z niewydolnością jednokomorowego serca powinien mieć przeszczepione serce razem z wątrobą. Samej wątroby ani samego serca nie można przeszczepić, bo wyniki takich zabiegów są na ogół złe - podkreślił prof. Kuśmierczyk. Prof. Hryniewiecki zwrócił uwagę, że Instytut Kardiologii w Warszawie jest jednym z dwóch najważniejszych ośrodków przeszczepiających serce w kraju i stale poszerza możliwości terapeutyczne dla jak największej grupy pacjentów, która ma niewydolność serca oraz innych narządów, nerek lub wątroby. (ag)

przeszczep serca i wątroby